قصیده " عید قربان بر جمیع مومنان فرخنده باد" حسین بن یعقوب شاه
برای مطالعه متن کامل قصیده بر روی ادامه مطلب کلیک نمایید
آیا شریعت لغو شدنی است ?
آن چه در مذهب شیعه اسماعیلیه بر آن تاکید شده، این است که اعتقادات و اعمال عبادی باید بر اساسمعرفت و آگاهی و شناخت باشد.زیرا اعتقادات شکل دهنده هستی او و سازنده هویت او هستند. هدف و منظور از انجام اعمال عبادی نزد مسلمانان شیعه اسماعیلیه تنها رفع تکلیف و به جا آوردن ظاهری آن نیست. اگر اعمال عبادی صرفا ظاهری بوده و از روی ریا و یا به منظور تظاهر یا از روی عادت انجام شود، نه تنها تاثیر و تحولی در انسان ایجاد نمی کند، بلکه عبادت به معنای حقیقی نیز به شمار نمی آید.عملی واقعا عبادی است که موجب دگرگونی وجودی و تزکیه درونی شود و انسان را در راه هدایت و صراط مستقیم الهی گامی به پیش برد. صرف انجام اعمال بدون متاثر شدن از آن بی فایده است. از این روست که در انجام اعمال عبادی " نیت " یا " قصد " بسیار مهم و اساسی است. بنابراین عبادات باید هم ظاهری و هم باطنی باشد؛ یعنی همانطور که در ظاهر عمل عبادی انجام می گیرد، باطن انسان هم باید هم زمان به عبادت بپردازد و دچار دگرگونی معنوی و تحول و تزکیه شود.
بنابراین، بر خلاف آن چه که بعضی از گمراهان و بدعت گذاران پنداشته اند، معرفت و آگاهی به حقیقت و معنا و باطن اعمال عبادی نه تنها انسان را از انجام آن معاف نمی سازد، بلکه شوق او را در انجام و اجرای این اعمال بیشتر و شدیدترمی سازد. به گونه ای که در نزد کسانی که به مرحله ایمان یقینی رسیده و اهل یقین هستند، هیچ چیز مطلوب تر و بهتر از عبادت نیست. عبادت برای آنها شوق دیدار یار و سعادت بار یافتن به حضور معبود و مطلوب است.
اینکه که نا آگاهان از روی بی خردی و کج فهمی گمان برده اند که باطن ضد ظاهر و ظاهر ضد باطن است و کسی که درک باطن کرد ملزم به رعایت ظاهر نیست، فریب و دروغی بیش نیست.
ابوحاتم رازی متفکر بزرگ مسلمانان شیعه اسماعیلی می گوید: " هنگامی که عمل و مراسم ظاهری دین در میان نباشد، تاویل و باطن دعوت حقیقی هم در میان نخواهد بود، زیرا دعوت بر شریعت استوار است و تاویل اقتضای تنزیل و باطن اقتضای ظاهر و معنی اقتضای مصداق را دارد و اگر ظاهری نباشد دعوتی و شریعتی نخواهد بود. پس مخلوقات رها و بیهوده ونادان خواهند شد، ..." [مجموعه مقالات اسماعیلیه ، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، ص ۳۴۶ ]
قاضی نعمان در کتاب شریف دعائم السلام می گوید: " خداوند در کتابش فرایض را بر ما واجب دانسته است. پس آیا کسی حق دارد که فریضه ای را که خداوند بر آن تاکید کرده است، از کتاب خدا ساقط کند؟ و آیا کسی می تواند یکی از فرایض را ترک کند بدین دلیل بر فرایض دیگر تاکید و سفارش شده است? چنین چیزی را هیچ دانا و نادانی نمی گوید؛ و ما نشنیده ایم که هیچ یک از مردم چنان پنداشته باشند یا بدان اشاراتی رفته باشد. "
ناصر خسرو به سالکان این طریقت هشدار می دهد، هر چه درک و شناخت شخصی از اعمال دین عمیق تر باشد، این امر او را از لزوم به جای آوردن اعمال عبادی همچون نماز، روزه، حج و ... معاف نمی کند بلکه وظیفه او را در اجرای این اعمال بیشتر و بیشتر می سازد. " بیدار باد مر خوانندگان این کتاب را تا گمان نبرند که چون معنی شریعت دانستند، کار کردن از ایشان بیفتد، بلکه کار آن وقت بیشتر کند که معنی آن را بداند. " [وجه دین، کتابخانه طهوری، ۱۳۴۸، ص ۲۶ ]
ناصر خسرو در جایی دیگر تاکید می کند، که ظاهر شریعت و قرآن تا قبل از آمدن قائم قیامت که بر پا کننده قیامت کبری می باشد، حجت و لازم الاجرا بود و هیچ کس حق اصلاح یا بر گرفتن آن را ندارد. " [ خوان الاخوان، تصحیح قویم، کتابخانه باران، ۱۳۳۸، ص ۲۸۴ ]
حرف ناصر خسرو را ببینید " هر کس شریعت را بکار نبندد به علم تاویل نمی رسد " این عین کلام ناصر خسرو در کتاب گشایش و رهایش است. حال سئوال این است که چطور می توان با مطالعه آثار بزرگان طریقت شیعه اسماعیلی همچون ناصر خسرو به این نتیجه رسید که اسماعیلیان تاویل یا باطن احکام عبادی را به معنای ضد ظاهر آن دانسته و هدفشان از تاویل این احکام عبادی همچون نماز ، روزه ، حج لغو و کنار گذاشتن این احکام می باشد.
برای مشاهده فیلم سخنرانی ، دکتر ابراهیمی دینانی، تحت عنوان " آیا شریعت لغو شدنی است? اینجا کلیک نمایید
هدف وبلاگ مسلمانان شیعه اسماعیلیه، ارائه اصول اعتقادات و تاریخ طریقت مسلمانان شیعه اسماعیلی بر اساس منابع اصیل و صحیح خود این طریقت می باشد.